Sunday 13 May 2012

ಅಮ್ಮ



ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: ಅಂತರ್ಜಾಲ
ಅದು ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವ ಬಗೆಯ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳಿಲ್ಲ, ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳಿಲ್ಲ, ಹೀಗೇ ಇರಬೇಕೆಂಬ ಬಂಧಗಳಿಲ್ಲ, ಸ್ವಾರ್ಥ ಎಂಬುದು ಮೊದಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ದಿವ್ಯ ಪ್ರೀತಿ. ಯಾವ ಬೇಡಿಕೆಯ ಹುನ್ನಾರವಿಲ್ಲದೇ, ಪ್ರತಿಫ಼ಲದ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದೇ ಇರುವ ಸುಂದರ ಮಧುರ ಮಮತೆ. ನೀವು ಅವಳನ್ನು ಒಲಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ, ಪೂಸಿ ಹೊಡೆದು ಮಾತನಾಡಬೇಕಿಲ್ಲ, ಹೋಗಲಿ ಅವಳ ಜನುಮದಿನ ಬಗ್ಗೆ ಶುಭಾಶಯವನ್ನೂ ಹೇಳಲೇಬೇಕೆಂದೇನಿಲ್ಲ,(ಒಂದೇ ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ ಮೆಂಟಿನ LICಯ ಜಾಹೀರಾತಿನಂತೆ) ಒಂದು ಸಲ ಸುರುವಾದ ಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕೊನೆ ಮೊದಲಿಲ್ಲ. ಅದೇ ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿ. ನೀವು ಅವಳಿಗೆ ಮಗನಾ(ಳಾ)ದರೆ ಸಾಕು, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆಗದಿದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೇ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಶಕ್ತಿ, ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಆ ತಾಯಿಯದ್ದು. ಅಮ್ಮ , ಆ ಶಬ್ದವೇ ಸಾಕು ಏನೋ ಮಮತೆ, ಏನೋ ಒಂದು secured feeling , ಇನ್ನೂ ಅವಳ ಕೈಗೂಸಾಗಿದ್ದ ಭಾವನೆ . ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಆಕೆ ಒಂದು ಅದ್ಬುತ. " ತಾನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಇರಲಾಗದು ಎಂದು ದೇವರು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನಂತೆ" ಎಷ್ಟು ಸತ್ಯ ಮಾತು.

ಈ ಮಮತೆ ಇಂದು ನಿನ್ನೆಯದಲ್ಲ. ಮಾನವ ಪ್ರಾಣಿ ಚರಾಚರಗಳೆಲ್ಲ ಸುರುವಾಗುವ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಇದು ಹೀಗೇನೇ. ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ತ್ರೀಕುಲಕ್ಕೂ ಅದೊಂದು ವಿಶೇಷ ಪ್ರೀತಿ.  ಅದೇನೋ ಒಂದು 'protective instinct'. ಮಗ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವನಾದರೂ ತಾಯಿಗೆ ಅವನಿನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವನೇ! ಎಲ್ಲಾದರೂ ಏನಾದರೂ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆಯಾದರೂ ಅವನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅವಳಿಗೇ ಗಾಬರಿ. ನಾವು ಉಂಡರೆ ಅವಳ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬೀತು ,ನಾವು ಎಡವಿದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಗಾಯ, ನಮಗೆ ನೆಗಡಿ ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಕೆಮ್ಮು. ಅಡಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಆದ್ರೆ ಅವಳಿಗೆ ಹಸಿವಿಲ್ಲ ,ನಾವು ಉಂಡು ಒಳ್ಳೆ ಇದೆ ಎಂದರೆ ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ಆಕೆ ಧನ್ಯೆ ,ಇದೆಲ್ಲಾ ಒಬ್ಬ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತಾರಿಂದ ಸಾಧ್ಯ ಇದೆ. ಎಲ್ಲಿ ಮಗ ನೊಂದಾನು ಎಂದು ತನ್ನ ನೋವನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲೇ ನುಂಗುವಂತೆ , ಅವನಿಗೂ ಹೇಳದೆ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಮತ್ತಾರ ಮಮತೆ ಮಾಡಬಲ್ಲದು.

ಹಾಗೆಂದು ಅವಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಇವೆ. ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಒಳ್ಳೆಯವರಾಗಿರಬೇಕು, ಎಲ್ಲರ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲೂ ಹೊಗಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ನೀತಿವಂತರಾಗಬೇಕು, ಇತ್ಯಾದಿ. ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ಸುರುವಾಗುತ್ತದೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಯಾರಿ, ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತದ ಅರ್ಜುನ, ರಾಮಚಂದ್ರ, ಶ್ರವಣ, ಕರ್ಣರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆಯ ಶಾಸ್ತ್ರಿ, ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ಗಾಂಧಿಯವರೆಗೂ ಎಲ್ಲಾ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಯಾರಾದರೂ ಒಬ್ಬರ ಹಾಗಾದರೂ ಆಗುತ್ತಾನೇನೋ ಎಂದು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ನೀತಿಕಥೆ ಹೇಳಿಕೊಡುವ ಇದೇ ಅಮ್ಮ ಮಗನಿಗೆ ಯಾವುದಾದರೂ ನೀತಿಯಿಂದ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗುವುದಾದರೆ ಅದಕ್ಕೇ ಸೆಡ್ಡು ಹೊಡೆಯಲು ಹಿಂಜರಿಯಳು. ಬಹುಶಃ ಅದಕ್ಕೇ ಹೇಳುವುದು ಪ್ರೀತಿ ಕುರುಡು ಎಂದು.

ಅಮ್ಮಾ,  ಎಷ್ಟು ಬಾರಿ ಹೇಳಿದರೂ ನಿನ್ನ ಹಿರಿಮೆ ಹೆಚ್ಚೇ , ಗೊತ್ತು. ಆದರೂ ಏನೋ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ನಮನ ಅಷ್ಟೇ , ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕೊಡಲು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಇದೆ, ಈ ಬದುಕನ್ನೇ ಕೊಟ್ಟವಳಿಗೆ.

1 comment:

  1. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ...

    ಮೈಸೂರು ರವಿ

    ReplyDelete