ಕರಿಗೌಡರ ಕಿರಿಮಗಳು

ಒಂದು ಭಾವಗೀತೆಯಂತಹ ಕವಿತೆ ,ಹಿಂದಿಲ್ಲ ಮುಂದಿಲ್ಲ , ಸುಮ್ಮನೆ ಓದಿಕೊಳ್ಳಿ .

ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದಿರಿ ಕಿರಿಮಗಳು ಬಂದಿಹಳೆಂದು

ಊರಿನ ಹಿರಿಯ ಕರಿಗಿರಿಗೌಡರ ಮನೆಗಿಂದು

ಕನಸು ತಾ ನಿಜವಾದರೆ ಅವಳ ಹಾಗಿರಬಹುದು

ಕದ್ದು ನೋಡಲು ಯುವಕರು ಕೆಲಸ ಬಿಡಬಹುದು

ಸರತಿಯ ಸಾಲಾಗಬಹುದು ಗೌಡರ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ

ಹರೆಯವೇ ನಾಚುವ ಪ್ರಾಯದ ಕನ್ನಿಕೆಯ ಹಿಂದೆ||ಪ||

ಯಾರು ಅಡಗಿಸಿದರೇನು, ಯಾರು ಹೇಳದಿದ್ದರೇನು

ದೇವತೆಯ ಆಗಮನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ತಿಳಿಯದೇನು 

ಕುವರಿ ತಾನೆ ನೀರಿಗೆ ಬಂದಿರೆ, ಊರಿನ ಬಾವಿಗೆ.

ನಡೆದಲಿ ಮುತ್ತನು ಸುರಿಸಿ, ಹಿಡಿದಾ ಬಿಂದಿಗೆ,

ಜೇನನು ಚೆಲ್ಲಿ ನೀರನು ಒಯ್ಯಲು ಬಂದರೆ ಆಕೆ,

ಊರಿಗೂರೇ ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟು ಮೂಕವಾಗಿಬೇಕೆ.||೧||

ಚಿತ್ರಕ್ರಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ 

ಬಾವಿಯ ಬಳಿಯ ಶೆಟ್ಟರ ಅಂಗಡಿ ತುಂಬಿತ್ತು

ನೋಟವ ಕದಿವವರ ಕೊರಳದು ಆಚೆ ನೀಕಿತ್ತು.

ನೋಡಿದಳು ಓರೆಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ಅಭಿಮಾನಿ ಬಳಗವ

ತಡೆದಳು ಉಕ್ಕಿ ಬರುತಿದ್ದ ಮುಗುಳುನಗುವ

ಕೊಡದಾ ಭಾರಕೆ ಬಳುಕಿದ ಸೊಂಟದ ಬಗ್ಗೆ,

ಕನಿಕರದಿಂದ ಕಳಿಸಿದ ವರುಣ ಮಳೆಯ ಬುಗ್ಗೆ.||೨||

ಓಡಿದಳಾಕೆ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ನೆನೆಯದ ಹಾಗೆ

ದಾವಣಿಯ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಕೆಸರು ರಾಚದ ಹಾಗೆ

ತುಂಬಿದ ಬಿಂದಿಗೆಯ ನೀರನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಚೆಲ್ಲಿ

ನೀರಿನ ಸುರಿಮಳೆಗಂಜಿ ಓಡಿದಳು ವಲ್ಲಿ

ಹಿಂದೆಯೇ ಮೆಲ್ಲನೆ ಬಂದಿರೆ ಹಿಂಬಾಲಕರು

ಜಾರಿತು, ಬಿದ್ದಳು, ಅಗ್ರಹಾರದ ಎದುರು ||೩||

ಕೈಯೊಳಗಿದ್ದ ಕೊಡವು ಬಿದ್ದಿತ್ತು ಮಗುಚಿ

ಊರೇ ಓಡಿಬಂದಿತ್ತು ನೆರವಿನ ಕೈಚಾಚಿ

ಹಿಡಿದೆತ್ತುವ ನೆಪದಿ ಸುತ್ತುವರಿದ ಜನಕೆ

ಕನ್ನೆಯ ಮೈಸೋಕುವ ಧನ್ಯತೆಯ ಹವಣಿಕೆ

ನಾಚಿಬಿಟ್ಟಳು ಕುವರಿ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲ ಕೆಂಪು

ಮಾತು ಮರೆತ ಆಕೆಯ ಮೌನವೂ ಇಂಪು||೪||

ಎದ್ದು ಕೂತಳು ಕುವರಿ ಬಿದ್ದು ಅಳುತ್ತ

ಉದುರುತಿದ್ದವು ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಯ ಮುತ್ತ

ಸಮಯವಾದರೂ ಬರದ ಮಗಳ ಅರಸಿ

ಕೊಡೆಹಿಡಿದು ಬಂದರು ತಂದೆ ಮಳೆಗೆ ಶಪಿಸಿ

ಗೌಡರು ಕರೆದೊಯ್ದರು ಮಗಳ ಸಾವರಿಸಿ

ಸುಮ್ಮನೇ ನಿಂತಿದ್ದ ಜನರ ಗದರಿಸಿ||೫||