ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೇ

ನನ್ನೊಲವ ಮನದಲ್ಲೇ ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿ-
ಕುಳಿತೆ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ;
ಅವಳಿಗೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲವೆಂದು ಅವಳೆದುರು
ಹರಿಯಬಿಟ್ಟೆ ಒಂದು ಸಲ;
ಅವಳಿಗಿಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಮನನೊಂದು ಕೊರಗಿ,
ಕವನವಾಗಿಸಿದೆ ನೋವ;
ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿರಿ ನೀವು.
ನಾನೇನಂದುಕೊಳ್ಳಲಿ ಈಗ,
ದುಃಖದ ಅರ್ಥ ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ ಎಂದೋ
ಅವಳು ತಿರಸ್ಕರಿದಂದೇ;
ಸಂತೋಷ ಎನಿಸದಾಗಿದೆ
ಜೀವದ ಜೀವವಿರದೆ;
ಇದನ್ನೇ ಎನ್ನುವುದೇ ನಿರ್ಭಾವ ಎಂದು.